3160 (26/09/1985) D


ÁJ, KENO ELO SE JE KENO GELO
PHÚL PHÚT́IYE ÁLO JHARIYE
MAN KE MÁTIYE KENO DILO

KENO ELO SE JE KENO GELO
KATA KENO MANE ÁSE ÁR JÁY
ÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁ
KATA KENO MANE ÁSE ÁR JÁY
KONO KICHURI KINÁRÁ NÁ PÁY
BHÁVETE GELE MAN JE HÁRÁY
E KII LIILÁ RASE BHÁSÁLO

KENO ELO SE JE KENO GELO
TÁHÁKE BHÁVIYÁ ÁNANDA PÁI
ÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁ
TÁHÁKE BHÁVIYÁ ÁNANDA PÁI
JATA KLESHA VYATHÁ TÁHÁ BHULE JÁI
TÁKE CHÁŔÁ ÁR KICHU NÁHI CÁI
E KII PRIITI RÁGE SE RÁUNGÁLO
KENO ELO SE JE KENO GELO, ÁJ
KENO ELO SE JE KENO GELO







Today, why did He come and why did He go away?

By making flowers bloom and scattering light,
why did He intoxicate my mind?

So many “whys” come and go in my mind!
No shore of it is found by any means.
Constantly thinking thus, my mind gets lost.
What flow of divine game,
has He floated me into?

Thinking of Him, I obtain bliss,
and forget all pains and agonies.
Other than Him I do not want anything.
Oh with what sort of love has He coloured me!